دلخوشم با غزلی تازه همینم کافیست

دوستم داری ، میدانم ، باز

دوست دارم که بپرسم گاهی

دوست دارم که بدانم امروز

مثل دیروز مرا میخواهی

مهربانیست و یا بی مهریست ؟

تنگ بی آب ، برای ماهی ؟

فرصتی تا بسراییم از هم

بس کن از فلسفه های واهی

عشق ، عشق است چه بر لوحی زر

بنویسند چه برگ کاهی

پرسش از عقل ، فریب خویش است

تا جنون میدهدت آگاهی

غیر از آن کوچه که دیوار ش نیست

خانه ی دوست ندارد راهی

محمد علی بهمنی 

به نظر من آدما از نظر توقع داشتن از هم دیگه تقریبا 5 دسته اند . دسته ی اول برای دیگران کاری انجام میدن ( کمک مالی یا محبت و حمایت های معنوی و یا ...) و هدفشون از اون کمک این بوده که اون فرد در آینده جبران کنه . دسته ی دوم افرادی هسن که برای دیگران کاری انجام میدن اما در اون لحظه هدف خاصی نداشتن اما در آینده اون فرد براشون جبران نمیکنه و اونا یاده خودشون و کمکی که کردن می افتن و میرنجن و میگن دستم نمک نداره . دسته ی سوم کسایی هستن که هیچ کاری واسه کسی نمیکنن اما طلبکارن و همش از دیگران توقع دارن . دسته ی چهارم هر کاری از دستشون بر میاد انجام میدن و اصلا توقعی ندارن و مصداق بارزه تو نیکی میکن و در دجله انداز هستند . دسته پنجم برای کسی کاری نمیکنند و از کسی هم توقعی ندارند والسلام :))  شما جزو کدوم دسته هستین ؟ من خودم جزو دسته ی دوم و چهارم هستم . در موارد نادر ی هم در دسته ی سوم جا گرفتم :))